لنگر کتاب های وابسته: ارزش میراث صوفیه / عبدالحسین زرین کوب جستجو در تصوف ایران / عبدالحسین زرین کوب خانقاه در ایران / محسن کیانی زبان شعر در نثر صوفیه / محمد رضا شفیعی کدکنی سرچشمه تصوف در ایران / سعید نفیسی طبقات الصوفیه / خواجه عبدالله انصاری فردوس المردشدیه فی اسرار الصمدیه / محمود بن عثمان / ایرج افشار فرهنگ نامه بناهای دینی پیش از اسلام ایران / میترا آزاد مدارس و بناهای مذهبی ( تکیه حسینیه خانقاه قدمگاه مدرسه مصلی) معماری تیموری در ایران و توران / لیزا گلمبگ / رنتا هلد / دونالد ویلبر / کرامت الله افسر / محمد یوسف کیانی معماری تیموری در خراسان / برنارد اوکین / علی آخشینی گزیده ی کتاب: ارزش میراث صوفیه / عبدالحسین زرین کوب درست است که بعضی فقیهان ومحدثان این روزگاران – خواه از شیعه و خواه از حشویه وظاهریه هنوز مثل دوران حلاج وعین القضاة بیشتر متصوفه را ملحد می‌شمردند لیکن صوفیه غالبا – در نزد عامه اهل سنت – محترم بودند و حتی گاه از اولیاء بشمار می‌آمدند. خلفا به آنها احترام می‌کردند، امراء به خانقاه‌هاشان تردد می‌نمودند و در تعمیر این خانقاهها اهتمام می‌ورزیدند. عامه نیز مخصوصا به طریقت جوانمردان – که آیین عیاری را با تعالیم صوفیه به هم آمیخته بودند گرایش فراوان پیدا کردند و لنگرهای جوانمردان نیز مثل خانقاهها و رباط‌های صوفیه محل تردد و ازدحام مطالبان تربیت و ارشاد آنها کشت. گزیده ی کتاب: قلندریه در تاریخ / محمدرضا شفیعی کدکنی از طریق قالندر و با توجه به صورت کلندر که در فرهنگ‌ها آورده‌اند می‌توان حدس زد که قا جانشین کا بوده است: کالندر… ما کلمات دیگری هم داریم که کا در آغاز آنها طاهراً زاید است مثل لیوه و کالیوه به همان معنی پس کالنگر می‌تواند معنی لنگر داشته باشد و لنگر خود محل تجمع این گونه افراد بوده است و دقیقا به معنی قلندر که اسم محل است. گزیده ی کتاب: معماری تیموری ایران و توران / دونالد ویلبر / کرامت الله افسر لنگر و نیز کنگور یک نوع خانقاه دیگر بود. ریشۀ این اصطلاح به طور دقیق روشن نیست. صوفی شیعی مذهب، شیخ نعمت‌الله لنگری خانقاهی در ماهان داشت که سرانجام در آن مدفون گردید. لنگر شیخ کمال خجندی که در سال 90 – 1389/792 درگذشت، در تبریز بود. این لنگر از وقفی که یک قرن بعد حسین بایقرا بر آن کرده بود، درآمد تازه‌ای حاصل نمود. قرایوسف جمجمه‌های ترکمانانی را که توسط سلطان احمد کشته شده بودند در برجی به خاک سپرد و در آنجا لنگری ساخت. فقط دو نمونه از این لنگرها بجای مانده است: یکی آرامگاه قاسم انوار در دهکده‌ای که به خاطر قبر او لنگر نامیده شد و دیگری لنگر لنگر عبدالسلام نزدیک ماهان. لنگرهای دیگری که در متون تاریخی ذکر آنها رفته است، شامل لنگر شیخ‌زاده بایزید و لنگر خواجه خضر در مشهد و لنگر امیر غیاث می‌باشد. ظاهراً لنگر یک بنای تدفینی بود که در آن اعمال مربوط به یک خانقاه نیز صورت می‌گرفته است.
