بهاربند لغت‌نامه‌ی دهخدا، «بهاربند»: مکان تابستانی که بالای او باز باشد و شب‌ها اسبان در آنجا بندند، و این از اهل زبان به تحقیق پیوسته، و در محاوره جایی که اسبان را در موسم بهار در آنجا بندند♦ طویلۀ بی‌سقف که در فصل بهار و تابستان چهارپایان را در آن بندند♦ خانۀ هوادار که در فصل بهار در آن می‌نشینند. ذیلِ فرهنگ‌هایِ فارسی، «بهاربند»: آغل و ستورگاه به ویژه برای بهار و تابستان. گزیده ی کتاب: آشنایی با معماری اسلامی ایران / محمد کریم پیرنیا / غلامحسین معماریان در خانه‌های متکامل‌تر ارسن خانه شامل اندرونی، بیرونی، باربند، حیاط، باغچه، انواع اتاقها، تالار، تهرانی، راهروها، و فضاهای دیگر می‌شده است. این عناصر در نظام سه پیمونی بزرگ، پیمون کوچک و خرده پیمون طراحی شده‌اند. گزیده ی کتاب: گنجنامه / بازارها / کامبیز حاجی قاسمی بناهای بازار انواع بسیار دارد که از آن جمله است: سرا و کاروان سرا، تیم و تیمچه، فضاهای حاشیه ای، مانند بارانداز و بهاربند، سرا معمولاً بنایی است با حیاط گشاده؛ و تیمچه فضایی است سرپوشیده و بزرگ و مرتفع. کاروان سرا، که محل اطراق و آمد و شد کاروانها بوده است، معمولاً حیاطی وسیع‌تر دارد و حجره‌های بسته‌تر و تیم تیمچه بزرگ است. بارانداز و بهاربند معمولاً فضاهای دور از چشم‌اند که اولی محل بارگیری و تخلیه بار و دومی مکان نگهداری دام و ستور بوده و هر دو حیاطهای نسبتا وسیع دارند.