• درباره وردپرس
    • وردپرس
    • مستندات
    • پشتیبانی
    • بازخورد
  • ورود
Skip to content

ایرانیــــــــــــادبود

  • صفحه اصلی
  • سپارش
  • صفحه اصلی
  • سپارش

ایرانیــــــــــــادبود

برترگزیده‌ تاریخ معماری ایرانزمین

  • فضاهای معماری

بینه


گزیده ی کتاب:
فرهنگ مهرازی / علی محمد رنجبر کرمانی / ندا رفیع زاده / بیژن سرشکی
بینه تالاری نیمه گرم و نیمه خشک بوده است که در آن جامه از تن در می‌آوردند. گرداگرد آن سکوهایی برای کندن رخت و نشستن بوده که با کفش روی آنها نمی‌رفتند. کفش‌ها را در تاغچه‌ای زیر سکو می‌گذاشتند. در میان بینه آبگیر (حوض) سنگی بوده با آبفشانی (فواره) در میان آن و پاشیری گرداگرد آن. روی هر سکو نیز آبگیری کوچک بوده که هرکس پس از پایان شستشو و بیرون آمدن از گرمخانه، نخست پای خود را در آن آب می‌کشید و سپس بر سکو پا می‌گذاشت.