گرمخانه گزیده ی کتاب: فرهنگ مهرازی / علی محمد رنجبر کرمانی / ندا رفیع زاده / بیژن سرشکی گرمخانه، جایی برای مشت و مال، کیسه کشیدن و جایی هم برای شستشو داشته است. آسمانه آن بلند بوده و روشنایی از میان آن به درون می‌آمده. آسمانه تاغی یا گنبدی بوده است که از درون، آن را با آهک اندود می‌کردند تا نم (رطوبت) به آن رخنه نکند و چکه‌های آب یکراست به پایین روی سر مردم نچکد. کف گرمخانه را با گربه‌روهای زیر آن گرم می‌کردند. برخی گرمخانه‌ها دارای استخر بودند که در آن شنا و آب‌بازی می‌کردند. جایی هم برای بینندگان، کنار آن می‌ساختند.