مکتب گزیده ی کتاب: طهران قدیم / جعفر شهری …باید متذکر شوم: قهوه‌خانه در آن زمان نه به صورت قهوه‌خانه‌های کنونی بود که کسی برای صرف چای و قلیان و سیگاری بدانجا رفته،… فقط صورت محل کسب و کار و دادوستد داشته باشد که جز فروش دو چای و آبگوشت دیزی چیزی از تشکیلات آن منظور نبوده، مشتری نیز توقع بیشتری نداشته باشد. بلکه قهوه‌خانه اگر به مرکز تجمع بی‌کاره‌ها و باکارها و باری دسته‌ها و محل اجتماع و آدرس بنا و نقاش و آهن‌کوب و خرپاکوب وشیشه‌بر و نانوا ر قصاب و مقنی و بزاز و رزاز و دیگر کسبه به حساب می‌آمد، اما از سویی مدرسه و مکتب و دبستان و دبیرستان و دانشگاهی بود که شخصیت مردم از خوب و بد در آن شکل می‌گرفت.