مغاره اقلیم پارس / محمد تقی مصطفوی این آتشدان از عهد هخامنشی به نظر می‌رسد و در حول و حوش آن آتشدان‌های کوتاه‌تر و بقایای آتشکده آن زمان وجود دارد. دورتر از این محل در مسافت قریب پنج کیلومتری مشرق نقش رستم به محاذات ویرانه‌های استخر می‌رسند – در این محل در داخل غاری از کوهستان که به نام مغاره شیخ علی خوانده می‌شود درون دو تاق‌چه نبشته‌های پهلوی وجود دارد که به علت روشن و خوانا بودن آن‌ها نخستین خطوط پهلوی است که دانشمندان به خواندن آن‌ها توفیق یافته‌اند و مشتمل بر نام و عنوان و نیای شاپور اول و شرح هنرنمایی این شهریار در تیراندازی او است که در حضور بزرگان کشور تیررا به سوی دیگر قله کوهسار پرتاب نموده است. از گوشه غار مزبور راه باریک و دشواری بالای تنگنای کوه می‌رود و به محوطه کوچکی می‌رسد که درخت بیدی سایه افکنده مزارعارفی به نام شیخ علی در آن‌جا وجود دارد. چون این آثار نزدیک دهکده حاجی آباد که بر روی قسمتی از ویرانه‌های استخر بنا شده بود واقع است لذا به نام آثار تاریخی مغاره حاجی آباد نیز خوانده می‌شود – آثار مزبور در تاریخ ۱۸ تیر ماه ۱۳۱۱ ذیل شماره ۱۸۳ در فهرست آثار ملی ایران ثبت رسیده است.