کاخ بیشاپور
«شاپور اول»: حک (۲۴۱-۲۷۲م).|| شاپور ابن اردشیر، در مآخذ اسلامی سابورالجنود. وی پسر اردشیر بابکان بود و اردشیر در حیات خود شاپور را با خود در سلطنت شریک کرد و گویند کمی پیش از مرگ سلطنت را به وی سپرد. به هر حال آغاز سلطنت شاپور اول را در بعضی مآخذ سال ۲۴۰ق ضبط کرده‌اند. شاپور جنگ‌های پدر با رومیان را ادامه داد، و در سوریه پیش رفت؛ اما در مقابل سپاهیان گوردیانوس سوم عقب نشست […]. عاقبت امپراطور والریانوس به مقابله با وی رفت اما نزدیک ادسا مغلوب و اسیر شد […]. وی خود را پادشاه ایران و انیران (غیر ایران) می‌خواند. شهر جندی‌شاپور را بنا نهاد و ظاهراً اسیران رومی را در این ناحیه مستقر کرد، و بند قیصر را بر کارون به دست آنان بست. از شهرهای دیگری که تأسیس آنها به وی منسوب است شاپور فارس و شاپورخواست می‌باشد؛ بنای نیشابور و فیروزشاپور، که گاه به وی نسبت داده شده است، از شاپور دوم (ذوالاکتاف) می‌باشد. به قول بعضی از مورخین، شاپور اسیران جنگی را در سه شهر جندی‌شاپور، شاپور فارس و شوشتر مستقر کرده بود […]. از وقایع زمان شاپور، ظهور پیامبر مانی است.
