برچسب: خانه

خانه عباسیان

ماخذ پلان‌ها: کتاب گنجنامه، جلد اول، خانه‌های کاشان

خانه

خانه

خانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) آن جایی که در آن آدمی سکنی می کند. (ناظم الاطباء). سرا. منزل . مستَقَرّ : برگزیدم بخانه تنهایی از همه کس درم ببستم چست . شهیدبلخی . (نِ) [ په . ] (اِ.) 1 – اتاق . 2 – سرای ، دار. ؛~ بخت رفتن کنایه از: شوهر کردن . (اسم) [پهلوی: xānak] ۱. بنایی که انسان، به‌ویژه خانواده در آن زندگی می‌کند؛ منزل. ۲. جایی که جانوران در آن زندگی می‌کنند؛ لانه؛ کنام. ۳. هریک از چندضلعی‌های موجود در یک صفحه: خانهٴ شطرنج، پیراهن چهارخانه. ۴. [قدیمی] اتاق....