آهک بری / ساروج بری گزیده ی کتاب: فرهنگ مهرازی / علی محمد رنجبر کرمانی / ندا رفیع زاده / بیژن سرشکی “هنر آذین آسمانه گرمابه‌های کهن با کندن و بریدن و نگاریدن ساروج. چون هوای گرمابه نمناک بود، نمی‌شد در آن گچ بری کرد از این رو به جای کاربرد ساختمایه‌های گرانبها چون سنگ مرمر و کاشی، گرمابه را با ساروج آذین می‌کردند. روش ساروج بری به این گونه است که نخست آسمانه را با ساروجی رنگین یا خود رنگ، اندود می‌کنند. سپس روی آن اندودی به رنگ دیگر می‌کشند، به ملات لایه دوم، شیره سوخته خرما یا انگور می‌افزایند تا گیرش ملات دیرتر انجام گیرد. پس از آن نگاره‌ها روی اندود دومی که نرم و سخت نشده است گرده برداری کرده و آنها را روی ملات می‌کَنند تا به لایه نخست برسند و رنگ آن نمایان شود. نمونه‌های ساروج بری را می‌توان در گرمابه‌های پس از صفویان یافت. مانند گرمابه وکیل در شیراز.